Łodzianie wysiadali objuczeni plecakami i karimatami, wciąż dzierżąc w rękach transparenty i flagi na długich drzewcach. Na placu czekały rodziny i znajomi. Wzruszeni pielgrzymi opowiadali o swoich przezyciach. O tym z jakim zrozumieniem i jak uprzejmie traktowały ich słuzby porządkowe. Pochód łódzkich wędrowców otwierała flaga z podobizną Ojca Świętego i napisem „Szukałem was, teraz wy przyszliście do mnie” Ludzie spali na chodnikach ale nie przeszkadzało im to wcale, dotarli tak daleko aby pożegnać "swojego" Ojca Świętego i nie hotel był najwaznieszy. Włoski Czerwony Krzyż rozdawał koce, wszędzie było słychać „Czarną Madonnę” i „Barkę”. Kolejny cud zdażył sie za sprawą Karola Wojtyły... Do Boga wracali ci, którzy latami żyli obok Kościoła. To były największe rekolekcje Kościoła powszechnego, doświadczyliśmy zjednoczenia świata. Drogi całego świata powiodły i jeszcze długo wieść będą do Rzymu. To było pożegnanie, ale nie na zasadzie żałoby. Smutek gościł we wszystkich sercach ale za razem i radość bo zakończyła się długa droga największego z pielgrzymów. Może teraz odpocząć od cierpienia i trudów ziemskiego życia. Wczoraj powrócili także nasi harcerze. O 15.30 na pl. Dąbrowskiego wjechał autokar z 30 wędrownikami i instruktorami ze Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Tysiąc harcerzy ZHR w zwartej grupie, jednolicie umundurowanych, robiło niesamowite wrażenie podczas uroczystości. Pielgrzymi z powiatów tomaszowskiego i opoczyńskiego jeszcze wracają do domów.