Historia tego kompleksu fabrycznego jest niezwykle ciekawa, chociażby dlatego, że uważa się go za jeden z najważniejszych elementów dziedzictwa naszego miasta. Losy miejsca mają swój początek w 1896r.  Zakład został zbudowany w 1902 roku przez rosyjskie Ministerstwo Skarbu, które cztery lata wcześniej zakupiło teren przy „skrzyżowaniu marszałków” od łódzkiego magistratu oraz prywatnego właściciela. Przy ul. Kopcińskiego powstał wówczas kompleks budynków zbudowanych w popularnym dla tamtego czasu stylu; użyto czerwonej cegły. Monopol Wódczany od samego otwarcia odgrywał niezwykle ważną rolę w życiu łodzian. Był nie tylko miejscem pracy, ale także centrum wydarzeń społecznych. Mieszkańcy miasta mogli korzystać z tamtejszej biblioteki, żłobka, a także uczestniczyć w zajęciach koła teatralnego.  

 

Teren fabryki obejmował budynek filtracji i zmiękczania, budynek laboratorium i morsowni, budynek przepompowni spirytusu, magazyn ze zbiornikami spirytusu oraz magazyn spirytusu i denaturatu. Wybuchu pierwszej wojny światowej spowodował, iż teren fabryki został zwrócony magistratowi, a fabrykę przekwalifikowano na produkcję wódki i tytoniu. Niektóre z  budynków zaadoptowano na  przytułek dla żebraków, prosektorium czy szkołę. 18 lat po otwarciu Monopolu przekazano go  Skarbowi Państwa, który pod koniec 1927 roku wycofał produkcję tytoniu, jednocześnie tworząc Państwową Wytwórnię Wódek nr 14 podlegającą Dyrekcji Monopolu Spirytusowego w Warszawie.

 

Z kolei druga wojna światowa przyniosła ograniczenie produkcji alkoholu i uruchomienie magazynu dla Wehrmachtu, który funkcjonował tam aż do PRL-u. Właśnie wtedy wznowiono proces tworzenia napojów wyskokowych oraz octu. W 1963 r.  połączono fabryki w Łodzi i Kutnie, co skutkowało  zainicjowaniem Łódzkich Zakładów Przemysłu Spirytusowego. Owe zakłady oferowały wódki czyste i gatunkowe oraz denaturat i spirytus. Szczytową formę fabryki przypisuje się latom 70.  Wówczas przodowała ona we wszelkich rankingach, uzyskując na 22 produkty znak jakości klasy światowej. 27 kwietnia 2007 roku z taśmy produkcyjnej zeszła ostatnia butelka wódki. W połowie 2008 roku zakłady zamknęły dotychczasową działalność. 

 

Rok 2013 okazał się dla zabytkowego miejsca przełomowym okresem. W tym czasie właścicielem kompleksu została firma Virako. 12 miesięcy później – 3 czerwca 2014r. ogłoszono powstanie wieloletniego projektu o nazwie "Monopolis". Od tego czasu trwały tam liczne remonty i zmiany. Pełną rewitalizację tego „miasta w mieście”, planowo specjaliści ukończą w 2023r. 

 

 

 

Jednak już dziś mieszkańcy miasta i nie tylko odnajdą tam miejsce pracy, liczne atrakcje i strefę zabawy oraz relaksu. Tę długą listę warto rozpocząć od wyśmienitych restauracji. Poza nimi w Monopolis znajduje się powierzchnia biurowa klasy A, muzeum produkcji wódki, poświęcone pracownikom byłego Polmosu, galeria miejska, prywatny teatr z mechaniczną widownią która może się zamienić w salę bankietową z zapleczem gastronomicznym, basen rekreacyjny, siłownia oraz fitness, 6 zielonych tarasów na dachach, 2 parki kieszonkowe, przedszkole i plac zabaw, świetlica środowiskowa dla dzieci z kinem i miejscem na warsztaty i zajęcia dydaktyczne.

 

Historia i obecny wygląd Monopolis powinny być wystarczającą zachętą do odwiedzenia tego pofabrycznego kompleksu. Jednak jeśli to za mało, warto przypomnieć, iż popularność tego miejsca wciąż rośnie. 15 września w 2020 roku w Paryżu Monopolis okrzyknięto najlepszym projektem wielofunkcyjnym na świecie! Tym samym zostało nagrodzone MIPIM Awards 2020. Ponad to dzień wcześniej ten sam projekt został wyróżniony polską nagrodą Prime Property Prize 2020.